۱۲ فروردین روزی شوم و فراموش نشدنی در تاریخ ایران است 

ایرانیان به خاطر می آورند که رفراندوم تغییر نظام در تاریخ ۱۰ و ۱۱ فروردین سال ۱۳۵۸ یعنی فقط ۴۸ روز بعد از ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ با کمک شورشیان ۵۷ اعم از چریکهای فدایی خلق، مجاهدین، ملی مذهبی ها و سایر شورشیان که همگی طرفدار نظام جمهوری بودند به وقوع پیوست، و تنها به فاصله یک روز روزنامه ها اعلام کردند «ملت به امام پاسخ آری داد».

و بی شک همگی به خوبی می دانیم که این دروغی بزرگ بود که حکومت جمهوری اسلامی با تکرار آن در طول ۴۵ ساله گذشته خود را مردمی نشان داد و هویت غیر قانونی بودن نظام حاکم را پنهان کرد.

حال که ۴۵ سال از آن تاریخ شوم و ننگین می گذرد ضرورت بازنگری این رفراندوم که نشان دهنده ذات غیر قانونی این حکومت است بیشتر از پیش مهم به نظر می رسد.

منطق رفراندوم ایجاب می کند که مردم هر کشوری حق انتخاب از بین گزینه های مختلف را داشته باشند، ولی خمینی به نگاه خود، خودش را در قامت ولی فقیه می دید از این روی ضرورت تشکیل حکومت اسلامی به سنت و روش پیغمبر اسلام رجوع کرده بود و گفته بود «حال که فرد معینی از طرف خدای متعال برای احراز حکومت در دوره غیبت امام دوازدهم شیعیان تعیین نشده ، اگر فرد لایقی که دارای دو خصلت (علم به قانون و عدالت) باشد باید بپاخیزد و تشکیل حکومت دهد .»

بنابراین از نگاه خمینی حکومت اسلامی امری بود خدایی و ولی فقیه نماینده خدا بر روی سرزمین ایران است و وی اساسا نیازی به رای مردی ندارد. 

اینگونه بود که خمینی بیعت را جایگزین رفراندوم کرد، و از این جهت او انتظار نداشت که مردم او را انتخاب کنند، بلکه مردم می بایست وادار به اطاعت از تصمیم او می شدند، و وی را تایید می کردند «اسارتی که ۴۵ سال است ملت شریف ایران را به بند کشیده».

بنابراین خمینی و ماموران ویرانی ایران توانستند  ابتدا با مهار و هدایت افکار عممومی در تمام کشور و بعد به برهم زدن موازین قدرت سیاسی به نفع خود و پس از آن با تنفس مصنوعی به اعتبار متزلزل عدالت اسلامی و در نهایت به به ثبت رساندن نظریه ولایت فقیه بر مردم ایران حکومت جبر و زور و دیکتاتوری جمهوری اسلامی را حاکم کنند.

از این روست که روز ۱۲ فروردین ۱۳۵۸ در تاریخ ایران زمین روز استقرار حکومت جهل پ جنون جمهوری اسلامی به شمار می رود.

  تعبیر «سیرک انتخابات» تنها مربوط به انتصابات اخیر مجلس نیست؛ جمهوری اسلامی از روز نخست، نسبتی با رأی شهروندان نداشت؛ از صحنه سازی در حوزه های شلوغ رأی گیری در شهرهای بزرگ، مقابل دوربین خبرنگاران و پخش نیمه سبز رنگ برگه های رأی به تنهایی در روستاها و مناطق دور از توجه، تا انتصابات مجلس در سال گذشته، نیرنگ، بخشی جدایی ناپذیر از سازوکار اشغالگران حاکم بر ایران بوده و هست؛امید است که ملت ایران،در سال نو با بکارگیری خِرَد ،عشق به میهن، آگاهی نو و تجربیات گذشته، به این فریب بزرگ برای همیشه پایان دهند.

پاینده ایران،جاوید شاه