با نهایت تأسف مطلع شدم که پژوهشگر برجسته و نویسنده ایران‌دوست، دکتر غلام‌رضا افخمی، پس از گذراندن یک دوره‌ بیماری، چشم از جهان ما فرو بست.

دکتر افخمی پیش از فاجعه ۵۷، استاد علوم سیاسی در دانشگاه ملی ایران و دبیرکل کمیته ملی پیکار جهانی با بی‌سوادی بود، و پس از آن فاجعه و در دوران تبعید ناخواسته، زندگی خود را وقف پژوهش در بنیاد مطالعات ایران کرد. من نیز در دوره‌ای از دانش و بینش ایشان در تیم مشاورانم بهره‌مند شدم. آثار و پژوهش‌های دکتر افخمی با نگاه بی‌طرفانه و منصفانه به تاریخ ایران، می‌تواند برای نسل جوانی که در جستجوی آینده‌ای درخشان‌تر از گذشته برای میهن ما هستند، راهنمایی ارزشمند باشد.

درگذشت دکتر غلام‌رضا افخمی را به جامعه دانشگاهی ایران تسلیت می‌گویم و با خانواده و دوستان ایشان، به‌ویژه همسر ارجمندشان، دکتر مهناز افخمی، ابراز همدردی می‌کنم. یاد و خاطره‌‌‌ ایشان گرامی و همیشگی!